بنام خدا

سلام  وتبریک ماه مبارک

معبودمن! ای تنها ترین ومحکم ترین  تکیه گاه!

دستانم را بسویت دراز میکنم ،باشد که آنهارا در دستان پرمهرت بفشاری ومرا در درگاهت پذیرا باشی

التماس دعا

درپناه حق

بنام خدا

سلام

میخوام خیلی خودمونی بگم

امام مهدی عزیزم تولدت مبارک

آقاجون دعا کن که شیعه هات انقدر خوب بشن که چشماشون قدرت دیدن تورو پیدا کنه

تویی که شاید بارها وبارها ازجلوی چشماشون رد شده باشی اما...اما...

التماس دعا

درپناه حق

بنام خدا

سلام

فرخنده عید مبعث بر شما مبارک

بعثت پیامبر (ص) تولد دوباره تاریخ است،پایانی است برهمه آغازها وآغازی است که خود پایانی ندارد،پیامی است جاودانه از آسمان برای زمینیان،موجی است برای تلاطم همه تاریخ و دعوتی است که پژواک آن تا پایان تاریخ شنیده خواهد شد

موید باشید

درپناه حق

بنام خدا

سلام

اصلا حال خوبی ندارم ونمیفهمم دارم چی میگم وچی مینویسم!فقط دلم میخواد فریاد یزنم

چندروز پیش بود که شنیدم باز یکی دیگه از بچه های نت بیمارشده وتوی بیمارستانه!باور نکردم یعنی دلم نمیخواست که باور کنم!!!ولی حقیقت همیشه تلخه...

اینبار ساحل افتاده عزیزمون بیمارشده...

هیچ کاری غیر از دعا کردن از دستمون برنمیاد...

اگه مایل هستین برای سلامتی ساحل عزیزدر طرح پیشنهادی منتظر کوچک شرکت کنید

114صلوات و7تا دعای فرج

موید باشید

درپناه حق

بنام خدا

سلام به دوستان خوبم وعذرخواهی بابت این تاخیر طولانی وشرمنده که نتونستم خدمت برسم ومحبتهاتونو جبران کنم

صبح روز بعداز اعتکاف که اونهم ماجرایی داشت ! وهمه الطاف آقا امام رضا(ع) بود راهی تهران واز آونجا به همراه هیئت اینترنتی ! محبان الرضا(ع) راهی مشهد شدیم اما باکلی استرس ونگرانی در باب این نوع سفر،سفر با دوستان مجازی !به یه دنیای کاملا واقعی وبه یه جای بسیار مقدس

تجربه ی بی نظیر ومنحصر به فردی بود ،دیگه الطاف آقا هم که حد واندازه نداره!
_________________________________________________
قبل از رسیدن دعا میکنی که لحظه ها سریع سپری بشن تا بتونی زودتر برسی ، وقتی میرسی ، حس میکنی نمیتونی قدم برداری!!!یه چیزی مانع رفتنت میشه یا شرم داری که وارد حرم شی...انقدر دم در میایستی واشک میریزی تا احساس کنی یکی داره دعوتت میکنه!!!آره صاحبخونه است!!!شرمت بیشتر واشکات بیشتر میشه!!!آخه من!من سرتا پا گناه کجا واینهمه لطف کجا!دیگه خجالت میکشی صاحبخونه رو منتظر بذاری...وارد میشی اما نمیدونی کجایی!قدمهات کجا میرن!فقط احساس میکنی در حال پروازی!!

هربار از صحنهای مختلف واز کفشداریهای مختلف وارد میشی  ودر ودیوار رو غرق بوسه میکنی شاید یکی از اون صحنها یا یکی از اون کفشداریها همون جایی باشه که آقا مام زمان(عج) وارد شدن...شاید اون دیواری که گل بوسه ی تو روش میشینه همون جایی باشه که امام زمانت بوسیده..عاشقانه تر دستتو به در ودیوار حرم میکشی وبه صورتت می مالی ودعا میکنی که چشم دلت بینا بشه!

گاهی از جمعت شرم میکنی اما وقتی میبینی پیر وجوون چه جوری خاضعانه دست بر سینه عرض ادب میکنن واشک میریزن تو هم بی اختیار اشکات جاری میشه ودستاتو روی سینه میذاری وسلام میکنی ،میدونی که آقا سلامتو میشنوه اما مطمئن نیستی که گوشت انقدر شنوا شده باشه که جواب سلام رو بشنوی!!!

لحظه لحظه ی پروازت قشنگه و انگار داری یه رویای شیرین میبینی...اما خیلی کوتاه...یعنی هرچقدرهم که بُعدزمانی طولانی داشته باشه ،پروازت مثل یه خیال رد میشه ومیره وتو می مونی و عهد وپیمانهای همیشگی که خیلی وقتها هم زود فراموشت میشه!!!

ای کاش! بتونیم حداقل تا دعوت بعدی عهدو پیمان نشکنیم تا وقتی میخوایم وارد حرم شیم چیزی نباشه که مانع قدم برداشتنمون بشه!ای کاش!
___________________________________________________
ازهمه ی دوستانی که این سفر رو تدارک دیدن خصوصا آقای ابراهیمی (آبدارخانه)

 وحاج آقا واحدی ( لبگزه )

نهایت تشکر رو دارم

موید باشید
درپناه حق